.bibLe veRseS

aNg paNgaraP ko sa nGayon haBang akO'y naBuBuhaY

Isa lang naman ang pangarap ko habang ako'y nabubuhay pa, ang makakita at mabigyan ng pagkakataon na makadaupang palad ang ituturing nating mga tao na "living saint". Yun ang hinahanap ko sa henerasyong aking kinabibilangan. Ang totoo meron naman dalawang taong tinuring na "living saint" sa henerasyon ko. Ang problema nga lang ay wala pa akong pakialam sa kanila. Ang una ay si Bl. Mother Theresa. Naririnig ko na siya pero wala lang iyon para sa akin. Hindi ko masyado pinapansin. Taong 1997 siya namatay at nasa highschool na ako nung panahon na iyon. Pangalawa ay si Bl. John Paul II. Taong 2005 siya namatay at ako'y nagtatrabaho na nung panahong iyon. Ngunit ganun din, wala pa rin akong pakialam sa kanila ngunit sa taon ding ito naganap ang aking "metanoia". Oha! Malaki ang naiambag ni Bl. JP2 kung anuman ako ngayon.

Dalangin ko talaga na may makilala ulit at may maabutan na "living saint" sa henerasyong ito. Malamang madami yan hindi pa lang nagiging maingay sa mundo. Pero sana may makadaupang palad ako habang ako'y nabubuhay pa. Kahit isa lang.

bYahE nG bUhay

kanina kasama ako ni tsong nakaangkas sa kanyang motor. naningil at namili.

habang kami'y bumabyahe nabanggit n'yang ako'y kanyang tuturuan magmotor.

sa paglalakbay namin, sumagi sa aking isipan na ang buhay ay parang pagmamaneho.

tayo ang nagmamaneho ng byahe ng ating buhay.

nawari ko na sa pagmamaneho...

- marami kang makakasabay sa daan

- maraming nagmamaneho ng iba't ibang klase ng sasakyan.

- may malaki, maliit, magara, luma, mabagal, mabilis, maingay at kakaragkarag. ngunit hindi importante kung anong klase ng sasakyan/katayuan mo sa buhay ang dala mo sa byahe. ang mas mahalaga ay kung sino ang nagmamaneho, ang kanyang kalooban at dignidad.

- sa pagmamaneho ng ating buhay kailangan maging alerto. hindi pedeng malingat sapagkat marami ang pedeng mangyari.

- hindi ka rin pwede mambangga ng iba kahit okay lang sayong magasgasan sapagkat kailangan isaalang-alang din ang iyong mapipinsala.

- minsan mabagal ang byahe, matrapik, maraming lubak at liko pero minsan diretso at mabilis lang ang takbo hanggang minsan nadadala tayo sa smooth na pagtakbo ng ating buhay ng di alinatana kung may biglang tumawid na magpapabalik sa ating kamalayan ukol sa pagbyahe sa ating buhay.

ngunit sa aking paglalakbay kanina napagtanto ko kung sa pagbyahe ko ng aking buhay ay napatanong ko kung ako nga ba ang nagmamaneho.

o baka naman nakikiangkas lang din ako ng di ko namamalayan. baka naman hindi ko pa sinubukan na magmaneho ng aking buhay ng ako mismo ang nagmamaneho.

sa pag-angkas ko sa iba hindi ko pwede ibaling ang sisi kung ano man at saan man ako mapadpad sapagkat ako'y nakikiangkas lamang. hindi naman ako pinilit na umangkas at malaya akong bumaba.

sa pagsubok kong magmaneho ng aking buhay alam kong hindi madali. nakakakaba at nakakatakot. pero kailangan kong ako na mismo ang magmaneho ng aking buhay.

meron namang break kapag kailangang huminto.

meron namang busina upang magbigay senyales sa iba.

nais ko ng subukang bumyahe at lumusong sa kalsada ng buhay. makihalubilo sa ibang taong nagsusumikap magmaneho ng kanilang buhay.

saan pupunta? lahat naman isa lang ang pupuntahan...

Why do we question our existence?

Do we really happen to exist without a reason? Does this universe and this world just existed with no meaning at all? Why humans quarreled about the essence of our existence? Why from the beginning, we argued if there was a Supreme Being who has been the cause of everything in the universe and this world? Why not humans existed same as the plants and animals who does not worry and care why they exist? Where and How do we get this kind of knowledge? If we just happen to exist in this world, why should we exist with the need of oxygen, or sun, or water, or with animals and plants to eat. Can we just exist in this world alone? Is there really a a divine orderer and divine designer who caused all this things to exist for us to survive and live a meaningful life? Does this world was created fitted for us and to us? Does we really existed here in this world with no reason at all or somebody put us here?